Sweet dresses for sweet girls (belofte maakt schuld)

Ik weet het, ik weet het: pedagogisch is het onjuist om kindjes te chanteren. Of om iets te beloven om toch het andere gedaan te krijgen. En toch doen we het soms. Afgelopen zomer heb ik deze zonde begaan. Ik had een klein lief meisje een roos kleedje met cupcakes beloofd als ze met mij en mijn 2 kleine kapoentjes ging spelen zodat haar mama even kon gaan rusten.
Daarna natuurlijk problemen gekregen want o wee, ik vond die stof toch niet direct zeker! Maar mijn redding kwam tijdens het Stoffenspektakel in Mechelen. Daar lag de bewuste stof te pronken en ondergetekende kon aan haar opdracht beginnen en haar belofte dus waarmaken.
Van model heb ik gewoon hetzelfde model gekozen als Petatje's jurk, een A-lijntje. De maten waren hetzelfde dus op 1-2-3 was het kleedje klaar. Deze keer had ik voor een lichtroze voeringstof gezorgd aan de binnenkant.

U kunt al raden dat mijn 2 kleine kapoenen onmiddellijk hun zeurkwaliteiten gebruikten om ook zo'n kleedje te hebben. Want "mama, je hebt nog stof over en omdat wij dat zo mooi vinden" tot "mama, wij zijn wel jouw kindjes hè dus mogen we ook zo'n mooi kleedje hebben". Ondergetekende mama ging dus door de kniën. Hoe zou je zelf zijn?

Voor Petoetje heb ik - weer eens - het boek van Oon en Emma & Mona gebruikt, nl. model p. 66 (de basisjurk). Voor Petatje hetzelfde model als haar fraisejurkje. Petoetje's jurk kreeg een roos lint dat ik zelf heb gemaakt maar waarvoor ik zo content ben dat er hulpstukken bestaan om deze linten te keren.

Trouwens, het lieve jarige meisje waarvoor ik het kleedje had beloofd was heel blij met haar roos kleedje. Hopelijk heeft haar mama bijpassende souspull en collants zodat ze het nu al kan aandoen.

Ziehier het resultaat (oh ja, Petatje wou ook een ceintuurtje dus heeft ze maar een plastic ceintuurtje aangedaan):